donderdag 13 september 2012

La Selva

Vertrek 5u. Vlucht 6u15. Totale capaciteit vliegtuig 19 personen. Temperatuur bij aankomst in Rurrenabaque 35 graden. Openbaar vervoer: vanachter op de motor. Wat een contrast, je waant je ergens in Afrika. Met onze privé gids José en privé kok Amalia vertrekken we voor een boottocht van 2u30 op de Rio Beni en de Rio Tuichi richting lodge.
De temperatuur is stikkend, maar met lange broek, kousen over de broek en hemd met lange mouwen, ingesmeerd met DEET en zonnecreme, maken we met José onze eerste wandeling. Mieren papegaaien aapje eekhoorn. Het is allemaal even mooi. Frisse douche, avondeten en dan een nachtwandeling. José oriënteert zich aan de hand van de Zuidster, hetzelfde als onze poolster. Plots moet iedereen zijn lichtje uitdoen. Het is werkelijk pikdonker José imiteert het geluid van de jaguar en zij antwoorden. Misschien komen we er een tegen, maar jammergenoeg gaan ze verder van ons weg. We zien prachtige spinnenwebben, kakkerlakken, bloedzuigende slangetjes, kevers, ijverige mieren..
22u doodmoe maar verschrikkelijk voldaan liggen we te ronken onder ons muskietennet. Voor het eerst in een week slaapt iedereen goed. We komen tot het besluit dat je eigenlijk niet veel nodig hebt om gelukkig te zijn. ' s Anderendaags vertrekken we met José het woud in op zoek naar medicinale planten. Diarree, maagpijn, reuma, ontsteking, insectenbeten, malaria, nierpijn, zelfs impotentie Voor alles heeft de natuur zijn oplossing. Wij ook, maar dan in een doosje bij de apotheker. Potscherven liggen op de grond. Inca-resten volgens José. Neergelegd voor de toeristen volgens Caroline. Maar dan dalen we af tot aan de oever van de rivier. Over een strook van 200 meter ligt het vol: potscherven van ongeveer 2000 jaar oud. Wanneer de oever afgekolfd wordt door het water van de rivier komen ze gewoon bloot te liggen. We nemen allemaal een stukje mee. Caroline is overtuigd van de echtheid. Na de middag maken we een ring van een palmvrucht. Daarna een heerlijke frisse duik in de rivier en een poging tot vissen.
Om 9u gaan we slapen, maar enkel nadat we de tarantula bekeken hebben in José zijn hut.
Het is 6u30 's morgens. Roos en ik liggen in de hangmat en horen de vogels, de krekels en de brulapen.
We maken nog een wandeling op zoek naar dieren, maar ze houden zich allemaal op de achtergrond. Wanneer we terug komen van de wandeling moeten we vlug vlug terug naar Rurrenabaque. Problemen met onze vlucht. We kunnen uiteindelijk pas morgen terug naar La Paz. Daardoor missen we onze vlucht naar Uyuni. Enige oplossing: morgenavond toch met de nachtbus naar Uyuni. We gaan dus van +35 graden naar -15.
We laten het niet aan ons hart komen en genieten van een avondje tropische warmte. Je kan hier dus nooit langer dan 3 dagen op voorhand plannen.

Het is leuk jullie berichtjes te lezen op de blog.

Groetjes van ons alle vier vanuit de hangmat.

4 opmerkingen:

  1. Ja zeg! Nu word ik toch stilaan stikjaloers! Grappig hoe sceptisch Caroline is over de Inca-scherven.. :-D
    't Moet daar echt zo de moeite zijn om alles van dichtbij te zien! Online zijn er natuurlijk prachtige sfeerbeelden te zien van de plekken die jullie beschrijven, maar er met je neus bovenop staan moet toch wel een immense ervaring zijn!
    Zie mama al met gefakete stoerheid die tarantula aaien :p
    Mammesita: deze zondag is het autoloze zondag in Brugge (je zal wel lachen bij de gedachte dat wij op die manier ook eens aan de drukte kunnen 'ontsnappen'). Papsie en ik hebben uiteraard afgesproken om daar al de kasseien recht te gaan leggen zodat Johan niet struikeld met z'n dixielandtrompet, want 't beloofd een hobbelig parkoer te worden gezien Gunter (de drummer) ook moet optreden en we hebben alvast gaan verrassen met een glaasje rode port! (remember..?).
    We missen je natuurlijk bij zulks verzetje, maar 't moet gezegd dat het wel eens leuk is om met de Paps op stap te gaan ;-).
    Het is altijd uitkijken naar jullie volgende blog, maar eerlijk gezegd moeten we ondertussen toch bekennen dat jullie dat daar prima redden! Van tropische warmte en vochtigheid naar -15, van +-4000m hoogte naar ik-weet-niet-hoeveel-lager.. je moet het maar doen!
    Gisteren weer Hilde en Geert van 't Salon (die fervente wereldreizigers) tegengekomen en die kennen Bolivië blijkbaar als hun binnenzak en vertelden ook over al die plaatsen die jullie beschrijven en nog moeten ontdekken.. 't moet daar simpelweg magistraal zijn!
    Neem (zaag zaag) vooral veel (nog méér dus) foto's (nee, 't zijn er nog niet genoeg) dat we nog meer jaloers zijn/worden en wie weet krijgt papa ook zin om z'n kousen over zijn broek te trekken en ingeduffeld in een tropische land jaguar lokroepen te gaan nabootsen.. :-D
    Geniet & verken alweer.. eet eens een cavia en post eens een foto van jullie gids/kok/ontvoerder/reisgids/jan-met-de-pet-Gossé-veur-de-vrienden/lokale dorpsgek..

    Vanuit het zonovergoten (ja, momenteel een hittelgolf in België. Bizar genoeg draagt sinds kort ook iedereen hier een zwarte bolhoed), tropisch warme Gent, Brugge & Torhout wensen we jullie een veilige maar vooral exuberante ontdekkingsreis toe!

    Dikke zoen,

    de -godmiljaarde-achterblijvers.. :-s

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Man, man, man ... nee, vrouwen toch, wat jullie daar allemaal beleven, we worden inderdaad een beetje jaloers wanneer we jullie verhalen lezen, maar we gunnen het jullie van harte, alhoewel (nee, grapje), we zijn heel erg blij voor jullie dat jullie dit alles mogen beleven, want zoals ik reeds zei, zoiets nemen ze je NOOIT meer af, jullie zullen het bewaren in jullie herinneringen en de momenten levenslang koesteren (en ik spreek uit ervaring)! Het zal jullie kijk ook veranderen, plots ga je weer stilstaan bij de kleine dingen, leer je op een andere manier kijken en besef je volop hoe klein wij als mens zijn! Je zal moeten afkicken, geloof me, hoe vlug je ook weer in de dagelijkse staat, je zal moeten afkicken! Nog steeds heb ik moeite met de Belgische mentaliteit, maar al bij al is België ook niet slecht en was ik niet weer in Brugge komen wonen, dan had ik jullie nooit leren kennen, dus ... ja, we missen jullie!!! We zijn blij dat jullie dit alles mogen beleven en we hopen dan ook dat dit verhaal een staartje krijgt: een avond vol verhalen, foto's, een glaasje en elkaars gezelschap!!! An, je huis staat er nog en ben je wel zeker dat jullie gids uit was op het zien van een jaguar of wou hij iets anders uitlokken, de roep van ...!?!?

    Los saludos y beso grande,
    Mieke & co

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Dag Ria en reisgenoten,

    Wat een belevenis zeg, ik ben wel een beetje jaloers hoor, eerst die heenreis met hindernissen (waar jullie toch wel hebben van genoten hoop ik), en dan nu die prachtige verhalen van jullie avonturen, van de hitte in de kou en andersom, ik kijk uit naar de volgende foto's.
    Ik wens jullie nog vele avonturen daar en geniet maar met volle teugen, dat pakken ze jullie nooit meer af, en veel foto's nemen hé Ria, dan kom ik eens kijken en luisteren naar je grote avontuur.

    gran beso en hasta luega,

    Marleen xxx

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Dames, waar blijven die updates en foto's? :-D

    BeantwoordenVerwijderen